10-6

Na een heerlijk weekend is de tweede week aangebroken. De dag begon zoals gewoonlijk op maandag met de dagstart door Moffat (mede eigenaar) helaas waren er twee vervelende berichten, één van de personeelsleden (waar we vorige week nog mee gewerkt hadden) was op straat in elkaar gestort er bleek uitgezaaide kanker te hebben (30-40 jaar). Een andere personeelslid (30 jaar) kwam gisteren naar de kliniek met ademhalingsproblemen en bloed uit z'n neus en mond, bleek al langere tijd alcoholprobleem te hebben en is gisterenavond naar de ic gebracht in slechte toestand. Het leed treft hier dus niet alleen patiënten maar ook het personeel, bij deze mededelingen werd naar de bijbel verwezen om je vertrouwen op God te stellen en daarnaast nog het advies om een zorgverzekering af te sluiten, want dat hebben veel mensen hier niet.

We kregen ook nog update over onze vorige hoofdpijn casus (slechte harttonen langdurig beloop, kapotte operatiekamer) zij heeft na 6 uur in het ziekenhuis een scheur van de baarmoeder gekregen (uterus ruptuur), toen een keizersnede en zelf veel bloed verloren verder is haar baarmoeder eruit gehaald, maar volgens de update zou ze nog wel leven en wacht ze nu op een bloedtransfusie (baby was uiteraard al overleden). Overdag ben ik meegeweest met kraamvisites, dit gaat altijd weer met wat omwegen. Omdat de auto niet wilde starten, moest ik met m'n voet op de draadjes van de accu drukken zodat de chauffeur de motor kon starten. Het is ook altijd een hele uitdaging om de hutjes te vinden omdat de sloppenwijken geen straatnamen en de hutjes geen nummers hebben dus spreek je bij een bepaald punt af, zoals bijv bij een kudde schapen. Verder weinig acute zaken vandaag. Nog wel een patiënt naar het ziekenhuis vervoerd omdat zij bleef hangen qua ontsluiting dus kon Erica ook eens kennis maken met het horror ziekenhuis en zijn we samen gegaan. Erica moest het nadien wel allemaal even laten bezinken, wat een chaos is dat ziekenhuis.

11-6

Snachts was ik rond uur of 3 gebeld voor een bevalling ivm een weenzwakte en meconium in het vruchtwater, dus toen synto infuus gestart en nadien een ongecompliceerde bevalling gedaan. Enige was dat ik zelf bijna flauw viel (heb ik eigenlijk nooit). Dus snel even op een bankje gaan zitten en eerst wat suikers gegeten, ik denk een beetje de combinatie van slecht eten en vermoeidheid. Sochtends naar bed gegaan en eerst paar uur geslapen, we hebben besloten wat beter voor onszelf te gaan zorgen want eind vorige week hadden we geen besef meer van dag/tijd en waren we bijna uitgedroogd en oververmoeid. Smiddags was het rustig en zijn we naar de mall gegaan en onder het genot van een kopje koffie de plannen voor de trainings en onderwijs verder uitgewerkt. De geit van zondag blijft trouwens terugkomen, dus we hebben sinds dit weekend een ziekenhuisgeit. Hij mag van het personeel blijven, dus eet lekker het ziekenhuisafval op en loopt af en toe wat kamers naar binnen. Verder kwam vannacht de jongen (personeel) met uitgezaaide kanker gewoon weer werken na zijn bloedtransfusie en is de andere jongen van 30 met zijn leverproblemen vandaag helaas overleden. Gezien het een van de beste vrienden van de eigenaar was en al sinds het begin in de kliniek werkt is iedereen erg van slag. Het bleek nog een heel gedoe te zijn geweest met deze jongen, want hij lag in het ziekenhuis maar mocht daar niet overlijden omdat ze anders verplicht de kosten voor het mortuarium en begrafenis vervoer moeten betalen. Dus ze wilden hem levend uit het ziekenhuis krijgen en kreeg hij daarom op de ic nog wat extra zuurstof en hebben ze hem al reanimerend in een ambulance gekregen en overleed hij daar een paar minuten later. Hij laat een zwangere vrouw met 3 kinderen achter die al 1,5 dag niet hadden gegeten ivm geen geld door de ziekenhuis kosten, dus we hebben een kleine bijdrage gegeven voor dit zielige verhaal.

12-6

Vandaag was ik er even helemaal klaar mee met alle ellende, viezigheid en de primitiviteit. Had vannacht slecht geslapen, verder wordt alles steeds viezer. De training van sochtends hebben we verschoven naar morgen omdat het verlos personeel druk bezig was op de verloskamers en de training voor hen het meest interessant was. Erica heeft geholpen op de verlos (die was aan de beurt). Deze week verloopt tot nu toe qua bevallingen ongecompliceerder dan vorige week. Heb s’ochtends nog meegekeken met een gewonde vrouw die op brommer werd binnengebracht met grote wonden aan haar been en denk ik een paar botbreuken. Er werd gevraagd of ik mee wilde kijken, maar van verwondingen en botbreuken heb ik helaas weinig verstand. Verder werden we nog gevraagd of we een echo konden maken van een scrotum(?), ze zeiden jullie kunnen echo-en toch? Ja, van zwangerschappen kunnen we aardig wat van maken, maar donkere pielemuizen is toch echt een ander vakgebied, dus toch maar vriendelijk voor bedankt. Verder deze dag meegeholpen met zwangere/baby controles en kraamvrouwen etc. Weinig actie vandaag dus het is een beetje saai. Smiddags de kok geholpen met koken en verder vandaag geërgerd aan alle primitiviteit. Zo ben ik er een beetje klaar mee om elke dag rijst met een prutje of aardappels te eten waarbij je een halve tomaat na goed zoeken kan vinden. Qua wc heb je keuze uit vieze wc met bloed van kraamvrouwen, een stinkwc waarbij je bijna flauw valt van de lucht of het potje in de kamer (beste keuze) maar die moet je dus wel af en toe wel even legen in die vieze wc’s. Het bed is helemaal doorgezakt dus je wordt met rugpijn wakker, verder hebben we nergens een normale zitplaats dus nog meer rugpijn, de oploskoffie (gelukkig heeft Erica dat meegenomen) is wel lekker maar op den duur raak je het allemaal ook beetje beu, het regent verder laatste dagen ook veel dus overal modder, keelpijn door de uitlaatgassen, weinig slaap door alle herrie, “douche” waarbij je het koude water in een kommetje met je handen (na halve min) opvangt en over je heen kan gooien, thee van regenwater drinken, muizen en kakkerlakken in de kamer etcetc. (oké ik geef toe, ben een verwende westerling en vandaag is m’n klaagdag;)). Einde van de middag een rondje gelopen in omgeving/rand vd sloppenwijk, wat nootjes bij de straatverkopers gekocht, erg lekker. Ergens aan de rand van de sloppenwijk op loopafstand had ik een souvenirs winkeltje gezien, heb tot nu toe alleen nog nooit een enkele toerist gezien, dus wel grappig dat die daar zit en paar kleine souvenirs gekocht.

13-6

Eindelijk heerlijk 6-7 uur achter elkaar geslapen, de zon schijnt en zijn niet uit bed gebeld dus de dag ziet er weer stuk rooskleurig uit.

Vanmorgen hebben we een onderwijs/trainings ochtend verzorgd. We hebben uitleg gegeven over sbar (gestructureerde manier om patiënten over te dragen), presentatie over meconiumhoudend vruchtwater en een nadien simulatietraining over een casus met meconiumhoudend vruchtwater met een reanimatie van de baby. Ze hadden het nog nooit eerder gedaan en het leverde veel hilariteit op toen Erica ging bevallen. Qua reanimatietechniek viel nog heel veel aan te verbeteren, dus nadien een film van babyreanimatie laten zien en stap voor stap uitgelegd. Ze zijn van plan structureel simualtietrainingen in te gaan voeren, dus hoop dat het inderdaad zo is en we zo iets kunnen achterlaten. In ieder geval kan het alleen maar beter worden :).

‘S middags zijn we samen mee geweest op kraamvisites in de sloppenwijken. De schoolbus waar we normaal mee gaan was er niet, dus gingen vandaag met de tuk tuk. We gingen o.a. naar de baby die we vorige week gereanimeerd hadden, dus waren erg benieuwd hoe het daar mee was. We zijn erachter dat elk hutje/kamer er hier hetzelfde uit ziet, ongeveer 10 m2 waarin alles zit, van kookgedeelte tot slaapkamer en zitgedeelte en dat voor een hele familie. Voor ons zijn de kraamvisites een uitje zodat we even weg kunnen van het geboortecomplex en wat van de omgeving kunnen zien. Met baby George ging het goed, was nog aantal dagen in het ziekenhuis geweest en sinds aantal dagen nu thuis. Zover wij kunnen beoordelen (zijn geen kinderartsen) ziet het er qua hersenbeschadiging niet slecht uit. Hij reageerde en bewoog zoals een baby zou moeten doen.

14-6

Het was vanmorgen weer erg druk met de baby’s dus werden al gelijk bij opstaan erbij gevraagd om te helpen. Nadien hebben we de tassen gepakt en onze kamer opgeruimd. Voelt toch wel gek om zo alvast een beetje afscheid te nemen van Fremo. Smiddags zijn we naar de mall gegaan om taart te halen voor het personeel. Einde van de middag hebben we echt afscheid genomen van het personeel en hebben we een uber genomen naar een hotel in de omgeving van het vliegveld. De rit was weer eens een Afrikaans avontuur omdat we halverwege de rit stilvielen en bleek dat de benzine op was. Dus moest de uberdriver al liftend achterop een motor benzine gaan halen en zaten wij een half uur vast in de auto. (Ik erbuiten want was door het raampje naar buiten geklommen). Het hotel was heerlijk, met een douche, een normaal bed en een oase van rust. Savonds heb ik Paul van de airport opgehaald. Heerlijk om eindelijk weer samen te zijn en ook nog even van het, naar het schijnt, mooie land te mogen genieten.